-
1 αἶμα
αἶμα, τό, Blut, das flüssige, vgl. βρότος, πορφύρεον Il. 1 7, 360, κελαινόν 1, 303, μέλαν 7, 262, κελαινεφές 21, 167, φοίνιον Od. 18, 97, u. sonst überall. Dann 1) Blutvergießen, Mord, wie etwa Hom. Il. 11, 164 Ἕκτορα δ' ἐκ βελέων ὕπαγε Ζεὺς ἔκ τε κονίης ἔκ τ' ἀνδροκτασίης ἔκ ϑ' αἵματος ἔκ τε κυδοιμοῠ, 19, 214 φόνος τε καὶ αἷμα καὶ στόνος ἀνδρῶν und Pind. χάλαζαν αἵματος ἀμύνεσϑαι I. 6, 27; oft bei den Trag. auch im plur., Aesch. Ag. 698 Eum. 195. 339 Soph. O. R. 101 O. C. 408; so αἵματος δίκη Aesch. Eum. 722, δημηλασία ἐφ' αἵματι Suppl. 6; ἐφ' αἵματι φεύγειν Dem. 21, 105; αἷμα συγγενὲς φεύγειν Eur. Suppl. 118; συγγενῶν αἱμάτων δίκη Plat. Legg. 9, 872 b; ἐφ' αἵματι ἀκουσίῳ εἷλον Paus. 5, 1, 6; αἱ ἐφ' αἵματι κρίσεις, Blutgerichte, Harpocr. Die Trag. verb. sogar εἴργασται δ' ἐμοὶ μητρῷον αἷμα, Eur. Or. 280, αἷμ' ἐπράξαμεν 1132. wie auch Polyb. 15, 31 ποιεῖν αἷμα καὶ φόνους verb.; αἷμα φυσᾶν. Mord schnauben, Soph. El. 1385. – 2) Blutsverwandtschaft, Geblüt, Geschlecht, Hom. Iliad. 6, 211. 20, 241 ταύτης τοι γενεῆς τε καὶ αἵματος εὔχομαι εἶναι, vgl. Plat. Soph. 268 d; Plut. Pomp. 36; Il. 19, 105 τῶν ἀνδρῶν γενεῆς οἵ ϑ' αἵματος ἐξ ἐμεῠ εἰσίν, 111 τῶν ἀνδρῶν, οἳ σῆς ἐξ αἵματός εἰσι γενέϑλης, Od. 8, 583 ἦ τίς τοι καὶ πηὸς ἀπέφϑιτοἸλιόϑι πρό ἐσϑλὸς ἐών, γαμβρὸς ἢ πενϑερός, οἵ τε μάλιστα κήδιστοι τελέϑου σι μεϑ' αἷμά τε καὶ γένος αὐτῶν; Od. 4, 611 αἵματός εἰς ἀγαϑοῖο, φίλον τέκος, οἷ' ἀγορεύεις, Od. 16, 300 εἰ ἐτεόν γ' ἐμός ἐσσι καὶ αἵματος ἡμετέροιο; Pind. P. 2, 32 ἐμφύλιον αἷμα, vgl. Soph. O. R. 1406 Aesch. Eum. 89; Nem. 3, 62 τεὸν αἷμα deine Nachkommen; ἐξ αἵματος γίγνεσϑαι Aesch. Spt. 128; ἀφ' αἵματος ἡμετέρου Soph. O. C. 245; ἄλλων τραφεὶς ἀφ' αἱμάτων Eur. Ion 705. τέκνα σἔϑεν ἀφ' αἱμ. Or. 194; οἱ πρὸς αἵματος. die Blutsverwandten, Soph. Ai. 1284 El. 1114; ἐν αἵματί τινος εἶναι, Aesch. Eum. 596. So sp. D., wie Add. 9 (VII, 238). – Man führt auch Soph. El. 1386 νεακόνητον αἷμα für μά γαιρα an. wo Herm. richtig νεοκόνητον hergestellt hat u. αἷμα in gewöhnl. Bedtg zu nehmen. – Auch wie bei uns übertr., βοτρύων Achill. Tat. 2, 2; κοχλίδων, Purpurfarbe, Luc. Catapl. 16.
-
2 αἷμα
A blood, Il. 1.303, etc.;φόνος αἵματος 16.162
;ψυχῆς ἄκρατον αἷμα S.El. 786
: in pl., streams of blood, A.Ag. 1293, S.Ant. 121, E.El. 1172, Alc. 496.2 of anything like blood,Βακχίου Tim. Fr.7
;αἷ. σταφυλῆς LXXSi.39.26
, cf. App.Anth.3.166 (Procl.).3 with collat. meaning of spirit, courage, pale, spiritlessAeschin.
3.160;τοὺς αἷμα φάσκοντας τὴν ψυχήν Arist.de An. 405b4
.II bloodshcd, murder, A.Ch. 520, S.OT 101; ὅμαιμον αἷ. a kinsman's murder, A.Supp. 449; εἴργασται μητρῷον αἷ. E.Or. 285, cf. 406; αἶ. πράττειν ib. 1139;αἷμα συγγενὲς κτείνας S.Fr.799.3
; αἷμα τραγοκτόνον shedding of goat's blood, E.Ba. 139; ἐφ' αἵματι φεύγειν to avoid trial for murder by going into exile, SIG58 (Milet., V B.C.), D.21.105;αἷμα συγγενὲς φεύγων E.Supp. 148
: pl. in this sense, A.Ch.66, 650, freq. in E., never in S.; αἵματασύγγονα brothers' corpses, E.Ph. 1502:—concrete, νεακόνητον αἷ. keen-edged death, i. e. a sword, S.El. 1394 (expl. by μάχαιρα, Hsch.).III blood relationship, kin,αἷ. τε καὶ γένος Od.8.583
;αἵματός εἰς ἀγαθοῖο 4.611
;οΐ σῆς ἐξ αἵματός εἰσι γενέθλης Il.19.111
; τὸ αἷ. τινος his blood or origin, Pi.N.11.34; αἷ. ἐμφύλιον incestuous kinship, S.OT 1406;τοὺς πρὸς αἵματος Id.Aj. 1305
, cf. Arist.Pol. 1262a11; μητρὸς τῆς ἐμῆς ἐν αἵματι akin to her by blood, A.Eu. 606, cf. Th. 141;ἀφ' αἵματος ὑμετέρου S.OC 245
.2 concrete, of a person,ὦ Διὸς.. αἷμα IG14.1003.1
, cf. 1389 ii4, etc. -
3 αἷμα
αἷμα (αἷμα, -ατος, αἷμα.)1 blooda lit. ] ἐνέπισε κεκραμέν' ἐν αἵματι fr. 111. 1.b met., murder, slaughterἥρως ὅτι ἐμφύλιον αἷμα πρώτιστος ἐπέμειξε θνατοῖς P. 2.32
ὅστις ἐν ταύτᾳ νεφέλᾳχάλαζαν αἵματος πρὸ φίλας πάτρας ἀμύνεται I. 7.27
c met., stock, line, child “ τετράτων παίδων κ' ἐπιγεινομένων αἷμά οἱ κείναν λάβε ἄπειρον” the children of the fourth generation P. 4.48 Ζευ, τεὸν γὰρ αἷμα, σέο δ' ἀγών (πρόγονος τῶν Αἰακιδῶν ὁ Ζεύς. Σ.) N. 3.65κράτησεν ἀπὸ ταύτας αἷμα πάτρας Καλλίας N. 6.35
συμβαλεῖν μὰν εὐμαρὲς ἦν τό τε Πεισάνδρου πάλαι αἷμ' ἀπὸ Σπάρτας N. 11.34
d frag. ] αιμαπολ[ fr. 111. 6. -
4 αίμα
αίμα τοкровь;ΦΡ.αίμα του Χριστού/ Κυρίου — кровь Христова / Господня: -
5 αίμα
-
6 αἷμα
-
7 αἷμα
αἷμα: blood, bloodshed, carnage; of relationship, race ( γενεὴ καὶ αἷμα), Il. 6.211, Il. 19.105.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > αἷμα
-
8 αἷμα
Grammatical information: n.Meaning: `blood' (Il.)Compounds: αἱμακουρίαι `offerings of blood' to the dead (Pi.); αἱμάλωψ `mass of blood' (Hp.; s. CEG 6)Derivatives: αἱμάσσω, - άττω `make or be bloody' (A.) with αἱμαγμός, αἱμακτός.; αἵμων (E.) (after the compounds). αἱμωδέω s.s.v.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: αἷμα replaces the old word, ἔαρ. The connection with OHG seim `virgin honey', from PIE * sei- `to drip' (Pok. 889) does not explain the Greek a-vocalism; Oehl IF 57, 27. To Skt. iṣ- `sap, drink' Sommer Lautst. 29ff. Cf. also αἰονάω, ἰχώρ. S. Szemerényi Gnomon 43 (1971) 651.Page in Frisk: 1,39Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > αἷμα
-
9 αιμα
- ατος τό1) кровь, pl. потоки крови Hom., Pind., Trag., Xen., Plat., Arst., Plut.τὸ αἷ. τῶν κοχλίδων Luc. — пурпурный сок улиток
2) кровопролитие, убийствоπράκτορες αἵματος Aesch. — мстительницы за убийство;
τὸ δυσέριστον αἷ. Soph. — кровопролитный раздор;3) кровное родство, родня, род(γενεέ καὴ αἷ. Hom.)
εἶναι τῆς γενεῆς или ἐξ αἵματος Hom., ἐν αἵματι Aesch. и ἀφ΄ αἵματός τινος Soph. — принадлежать к чьему-л. роду или быть в кровном родстве с кем-л.;ὅ πρὸς αἵματος Soph. — кровный родственник4) прямой потомок, отпрыск(Περσήϊον αἷ. Theocr.)
-
10 αἴμα
-
11 αίμα
(γεν. αίματος) τό1) кровь;αρτηριακό (φλεβικό) αίμα мед. — артериальная (венозная) кровь;
μετάγγιση αίματος переливание крови;σκοτωμένο αίμα — кровоподтёк;
μόλυνση τού αίματος заражение крови;κυκλοφορία τού αίματος кровообращение; πίεση τού αίματος кровяное давление;χύνω το αίμα μου υπέρ... — проливать кровь за...;
μέχρι τελευταίας ρανίδας τού αίματος до последней капли крови;2) родная кровь; кровное родство;είναι αίμα μου — это моя плоть и кровь;
συγγένεια εξ αίματος — или συγγένεια απ· το ίδιο αίμα — кровное родство;
δεσμοί αίματος узы крови;§ φτύνω αίμα — а) харкать кровью; — б) перен. изойти кровью (добиваясь чего-л.); — потом
и кровью добиться (чего-л.);παίρνω αίμα — пускать кровь;
παίρνω το αίμα πίσω — мстить кровью; — кровь за кровь;
μπαίνω στα αίματα загораться (чём-л.);έχω γλυκό αίμα — быть симпатичным, привлекательным;
ανάψανε — та αίματα μου — или μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι — кровь бросилась мне в голову;
τό αίμα νερό δεν γίνεται — кровь не водица;
μου κόβεται το αίμα μου ≈ — кровь стынет в жилах;
μούκοψες το αίμα — ты здорово испугал меня;
βράζει το αίμα μου — быть полным сил и энергии; — кровь кипит, бурлит;
μου πίνουν το αίμα — они пьют мою кровь;
με τρώει το αίμα μου — предчувствовать плохое;
τι σε τρώει το αίμα σου; — что, тебе жизнь надоела?;
τώχει (σ)τό αίμα του — это у него в крови;
-
12 αἷμα
-ατος + τό N 3 156-69-91-36-49=401 Gn 4,10.11; 9,4.5.6(bis)blood Ex 12,7; anything like blood, wine Gn 49,11; blood relationship, kin Nm 35,11; blood, life Ez16,36; αἵματα bloodshed, murder 1 Sm 25,33κρίνω αὐτὸν θανάτῳ και αἵματι I punish him with death and bloodshed Ez 38,22; ἀνὴρ αἱμάτων cruel man 2 Sm 16,7; τὸ αἷμά σου ἐπὶ τὴν κεφαλήν σου you are guilty for the death of sb 2 Sm 1,16; αἷμα ἀναίτιον innocent blood Sus 62; ὁ ἐκχέων αἷμα ἀνθρώπου ἀντὶ τοῦ αἵματος αὐτοῦ ἐκχυθήσεται he that sheds human blood, instead of that blood shall his own be shed Gn 9,6; πηγὴ αἵματος fountain of blood, menstrual flow Lv 12,7; ῥύσις αἵματος menstrual flow Lv 15,25דמך/מ for MT רמותיך (with) your rubble?Cf. ENGEL 1985, 131; HARL 1986a, 61; HARLÉ 1988, 34; LE BOULLUEC 1989, 45; →NIDNTT; TWNT -
13 αἷμα
τὸ αἷμα, ατος кровь (ср. мед. гемоглобин; анемия) -
14 αἷμα
{сущ., 99}1. кровь – легко проливаемая, самая драгоценная жидкость в организме животного и человека, которая доставляет к каждой клетке тела необходимое питание и уносит все ненужное. В крови – душа живого тела, то есть его физическая жизнь (Быт. 9:4, 5; Лев. 17:11, 14; Втор. 12:23), поэтому кровь пить (есть) запрещалось, даже тех животных, мясом которых человек по закону мог питаться (Лев. 3:17; 7:26, 27; 19:26; Втор. 12:16; 15:23; Деян. 15:20, 29; 21:25). Кровь приносимых в жертву животных должна была выливаться у жертвенника (Лев. 4:7, 18, 25, 30, 34). Господь Иисус Христос также пролил Свою Кровь к подножию Своего жертвенника – Креста, искупив, оправдав и очистив ею всех Своих;2. симв. человечность (кровь и плоть), а тж. искупление; перен. вино, виноградный сок.Ссылки: Мф. 16:17; 23:30, 35; 26:28; 27:4, 6, 8, 24, 25; Мк. 5:25, 29; 14:24; Лк. 8:43, 44; 11:50, 51; 13:1; 22:20, 44; Ин. 1:13; 6:53-56; 19:34; Деян. 1:19; 2:19, 20; 5:28; 15:20, 29; 17:26; 18:6; 20:26, 28; 21:25; 22:20; Рим. 3:15, 25; 5:9; 1Кор. 10:16; 11:25, 27; 15:50; Гал. 1:16; Еф. 1:7; 2:13; 6:12; Кол. 1:14, 20; Евр. 2:14; 9:7, 1214, 18-22, 25; 10:4, 19, 29; 11:28; 12:4, 24; 13:11, 12, 20; 1Пет. 1:2, 19; 1Ин. 1:7; 5:6, 8; Откр. 1:5; 5:9; 6:10, 12; 7:14; 8:7, 8; 11:6; 12:11; 14:20; 16:3, 4, 6; 17:6; 18:24; 19:2, 13. LXX: 1818 (םָדּ).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > αἷμα
-
15 αίμα
{сущ., 99}1. кровь – легко проливаемая, самая драгоценная жидкость в организме животного и человека, которая доставляет к каждой клетке тела необходимое питание и уносит все ненужное. В крови – душа живого тела, то есть его физическая жизнь (Быт. 9:4, 5; Лев. 17:11, 14; Втор. 12:23), поэтому кровь пить (есть) запрещалось, даже тех животных, мясом которых человек по закону мог питаться (Лев. 3:17; 7:26, 27; 19:26; Втор. 12:16; 15:23; Деян. 15:20, 29; 21:25). Кровь приносимых в жертву животных должна была выливаться у жертвенника (Лев. 4:7, 18, 25, 30, 34). Господь Иисус Христос также пролил Свою Кровь к подножию Своего жертвенника – Креста, искупив, оправдав и очистив ею всех Своих;2. симв. человечность (кровь и плоть), а тж. искупление; перен. вино, виноградный сок.Ссылки: Мф. 16:17; 23:30, 35; 26:28; 27:4, 6, 8, 24, 25; Мк. 5:25, 29; 14:24; Лк. 8:43, 44; 11:50, 51; 13:1; 22:20, 44; Ин. 1:13; 6:53-56; 19:34; Деян. 1:19; 2:19, 20; 5:28; 15:20, 29; 17:26; 18:6; 20:26, 28; 21:25; 22:20; Рим. 3:15, 25; 5:9; 1Кор. 10:16; 11:25, 27; 15:50; Гал. 1:16; Еф. 1:7; 2:13; 6:12; Кол. 1:14, 20; Евр. 2:14; 9:7, 1214, 18-22, 25; 10:4, 19, 29; 11:28; 12:4, 24; 13:11, 12, 20; 1Пет. 1:2, 19; 1Ин. 1:7; 5:6, 8; Откр. 1:5; 5:9; 6:10, 12; 7:14; 8:7, 8; 11:6; 12:11; 14:20; 16:3, 4, 6; 17:6; 18:24; 19:2, 13. LXX: 1818 (םָדּ).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > αίμα
-
16 αἷμα
кровькрови αἷμάΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > αἷμα
-
17 αἷμά
кровьαἷμαΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > αἷμά
-
18 αἷμα
1. кровь (носитель жизни); 2. запрещено есть; 3. симв. человечность (кровь и плоть), а также искупление; 4. перен. вино, виноградный сок; LXX: (דָּם).Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > αἷμα
-
19 αίμα
τοBlut n -
20 αἷμα
См. также в других словарях:
αἷμα — blood neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αίμα — Ρευστός ιστός του οποίου τα στερεά κυτταρικά στοιχεία αιωρούνται σε μια ροώδη μεσοκυττάρια ουσία, που ονομάζεται πλάσμα. Κυκλοφορεί σε ένα σύστημα αγγείων, το κυκλοφορικό σύστημα, και αντιπροσωπεύει για τα ανώτερα ζώα το μέσο με το οποίο… … Dictionary of Greek
αίμα — το, ατος 1. το υγρό που κυκλοφορεί στα αγγεία του σώματος όλων των ζώων: Έκοψε το χέρι του κι έτρεξε λίγο αίμα. 2. το σόι που ανήκει κανείς: Αυτός έχει γαλάζιο αίμα (είναι αριστοκράτης). 3. παροιμ. φρ., «Παίρνω το αίμα πίσω», εκδικούμαι· «Mου… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αίμα δράκοντα — Ρητίνη που παράγεται από ορισμένα είδη του φυτού δράκαινα (οικογένεια λειλιιδών) και χρησιμοποιείται ως χρωστική ουσία, με χρώμα βαθύ κοκκινωπό, για παρασκευή χρωμάτων και βερνικιών. Το φυτό από το οποίο κυρίως εξάγεται αυτή η ρητίνη είναι η… … Dictionary of Greek
Τὸ αἷμα ὕδωρ οὐ γένεται. — См. Кровь не вода … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Ελληνικόν Αίμα — Αθηναϊκή εφημερίδα που ιδρύθηκε το 1942 και κυκλοφορούσε παράνομα. Μετά την απελευθέρωση η έκδοσή της συνεχίστηκε έως το 1947, οπότε διακόπηκε προσωρινά και επανακυκλοφόρησε έως τον Ιούνιο του 1948. Ιδρυτές της ήταν οι Λ. Πηνιάτογλου, Κ.… … Dictionary of Greek
αἷμ' — αἷμα , αἷμα blood neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μέτρηση — (Ιατρ.). Ποσοτική ανίχνευση διαφόρων μεγεθών στον ανθρώπινο οργανισμό. Ενδεικτικά αναφέρονται οι εξής: 1)μ. της αγωγιμότητας των νεύρων. Πρόκειται για μέθοδο μ. της ταχύτητας, με την οποία μεταδίδονται οι ηλεκτρικές ώσεις κατά μήκος ενός νεύρου.… … Dictionary of Greek
καρδιά — Μυώδες κοίλο όργανο με τέσσερις χώρους, η λειτουργία του οποίου είναι θεμελιώδης για την κυκλοφορία του αίματος, καθώς παραλαμβάνει το αίμα από τις φλέβες και ως αντλία το τροφοδοτεί στις αρτηρίες. Η κ. του ανθρώπου βρίσκεται στο πρόσθιο μέσο… … Dictionary of Greek
κυκλοφορικό σύστημα — Δυναμικό σύστημα, μέσω του οποίου το αίμα, διαρρέοντας ένα κλειστό κύκλωμα, διαχέεται σε ολόκληρο τον οργανισμό και μεταφέρει αέρια και θρεπτικά συστατικά, βοηθώντας στην τέλεση των λειτουργιών του. Η συντονισμένη λειτουργία της καρδιάς και των… … Dictionary of Greek
φλέβες — (Ανατ.). Αγγεία του κυκλοφοριακού συστήματος, στα οποία η ροή του αίματος κατευθύνεται προς την καρδιά. Στη μεγάλη κυκλοφορία περιέχουν αίμα που επιστρέφει από τους ιστούς κι έτσι είναι φτωχό σε οξυγόνο (φλεβικό αίμα). Στη μικρή κυκλοφορία,… … Dictionary of Greek